Przejdź do treści
Strona główna » Usługi BHP » Wydatek energetyczny

Wydatek energetyczny

Wydatek energetyczny to ocena obciążenia układu mięśniowo szkieletowego, która jest niezbędna dla niektórych urządzeń aby otrzymać na ich zakup dofinansowanie z ZUS. Specjaliści BHP ONE wykonują dokument Wydatek energetyczny zgodnie z wymaganiami programu prewencji wypadkowej ZUS.

Jeśli chcemy oszacować ilość energii wydanej w ciągu danej zmiany roboczej, musimy najpierw określić czas trwania poszczególnych czynności, tj. wyznaczyć „chronometraż pracy”. Po podzieleniu pracy na powtarzające się cykle, takie jak stanie, chodzenie, przenoszenie ciężaru, możemy oszacować wydatek energetyczny podczas wykonywania tych czynności.

Istnieje kilka sposobów na oznaczenie wydatku energetycznego, takich jak metoda bezpośredniej kalorymetrii, metoda pośredniej kalorymetrii i metoda chronometrażowo-tabelaryczna. Każda z tych metod ma swoje zalety i wady i wybór odpowiedniej metody zależy od wielu czynników, takich jak cel, koszt i wymagana dokładność badań.

Centralny Instytut Ochrony Pracy w Warszawie zaleca szacunkową metodę chronometrażowo-tabelaryczną opracowaną przez G. Lehmana. Ta metoda jest dwuetapowa. W pierwszym etapie ocenia się pozycję ciała podczas pracy i wylicza się wydatek energetyczny związany z utrzymaniem tej pozycji. W drugim etapie analizuje się głównie grupy mięśni wykonujące czynności robocze. Koszt energetyczny pracy jest sumą obu etapów.

Metoda ta jest zalecana przez Centralny Instytut Ochrony Pracy i zawarta jest w normie ISO 8996.1990 Ergonomics-Determination of metabolic heat production. Została także wykorzystana w wynikach badań w Pracowni Fizjologii i Higieny Pracy Centralnego Instytutu Ochrony Pracy w latach 1977-2007.

Dokumentacja oceny obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego na podstawie szczegółowego chronometrażu

Wydatek energetyczny według metody Lehmanna jest to sposób obliczania ilości energii wydanej przez organizm w trakcie wykonywania określonej aktywności fizycznej. Metoda ta została opracowana przez naukowca o nazwisku Max Lehman w latach 30-tych XX wieku i jest jednym z pierwszych podejść do pomiaru wydatku energetycznego podczas ćwiczeń.

W tej metodzie wydatek energetyczny jest obliczany na podstawie kilku czynników, takich jak intensywność ćwiczenia, czas trwania, masa ciała, wiek i płeć. Wartość wydatku energetycznego jest następnie porównywana z odpowiednimi tabelami i wyrażona w jednostkach energii, takich jak kilokalorie (kcal).

Należy jednak zaznaczyć, że metoda Lehmana jest uważana za niedokładną w porównaniu z bardziej zaawansowanymi technikami pomiaru wydatku energetycznego, takimi jak monitoring tętna i oddechu, a także pomiar ilości tlenu wdychanego i wydychanego. Mimo to, wciąż jest często stosowana jako narzędzie służące do szacowania wydatku energetycznego w różnych sytuacjach, takich jak ćwiczenia fizyczne lub codzienne aktywności.

Uzupełnij formularz obok, aby zamówić Wydatek energetyczny do dofinansowania ZUS